Placki podobne do dzisiejszej pizzy jedli już starożytni Egipcjanie i Rzymianie, ale jej wersja klasyczna powstała na południu Włoch. W danych czasach żywili się nią ubodzy mieszkańcy okolic Neapolu. Dopiero za sprawą odkryć Kolumba i przywiezionych z Ameryki pomidorów pizza zaczęła robić karierę także wśród wyższych warstw. Najbardziej znaczącą datą w jej historii jest rok 1899, kiedy królowa Małgorzata Sabaudzka wyraziła chęć spróbowania pizzy neapolitańskiego mistrza Raffaele Esposito. Przygotował on na jej cześć specjalną pizzę w kolorach włoskiej flagi: zielona bazylia, czerwone pomidory i biała mozzarella (to on po raz pierwszy użył tego sera do pizzy). Dzieło nazwał margherita (Małgorzata) i do dziś tak nazywa się najbardziej klasyczna pizza. Choć rodzajów pizzy jest wiele i każdy region Włoch w jakimś się specjalizuje (np. najlepsząquattro stagioni zjemy w Lazio, a frutti di mare – w Puglii), to wynalazki w rodzaju pizzy z ananasem nie mają z Włochami nic wspólnego.
Podpłomyk zdobiony serem, czyli historia pewnej pizzy…
Ten wpis został opublikowany w kategorii Bez kategorii. Dodaj zakładkę do bezpośredniego odnośnika.