Pizza

Sos jaki użyjemy do pizzy ma za zadanie skontrastować oraz podkreślić smak sera, jednak nie jest to element obowiązkowy. Istnieje wiele odmian pizzy gdzie sosu po prostu nie ma i zastępują go inne dodatki takie jak np. świeże pomidory. Ja jednak polecę mój przepis na sos pomidorowy:

• przecier pomidorowy w kartoniku.
• oliwa z oliwek.
• cebula biała.
• cebula czerwona.
• pieprz, sól.
• czosnek.
• zioła prowansalskie.

Białą cebulę kroimy w drobną kostkę i podsmażamy w oliwie. W rondelku podgrzewamy przecier celem jego redukcji. Dodajemy pokrojoną czerwoną cebulę, wcześniej podsmażoną cebulę  białą, zgnieciony ząbek czosnku oraz pieprz, sól i zioła do smaku. Odstawiamy do wystygnięcia.

Jeżeli masz dosyć zamawianej pizzy, to najlepiej wykonać ją samemu w domu. Poniżej podaję przepis na ciasto, które poza serem jest obowiązkowym elementem.

Składniki:

• 200g mąki pszennej.
• 80ml letniej wody.
• łyżeczka soli.
• szczypta cukru.
• 5g świeżych drożdży.
• łyżka oliwy z oliwek.
• semolina lub kasza manna do wyrobu ciasta.

Do letniej wody dodaj drożdże oraz cukier, dokładnie wymieszaj aż do całkowitego rozpuszczenia, dodaj łyżkę mąki i zamieszaj. Zaczyn pozostaw na 15 minut, następnie dodaj resztę mąki, sól oraz oliwę. Ciasto powinno odpocząć 30 minut, następnie je zagnieć i pozostaw na następne 30 minut. Do wyrobienia placka użyj semoliny lub kaszy mannej, to uczyni Twoją pizzę wyjątkowo chrupiącą!

Pizza z założenia jest bardzo prostym daniem, jednak nawet to co proste człowiek lubi udziwnić, dlatego powstały wersje w każdej możliwej postaci i formie. Pizza-hamburger? Pizza-sushi? Dlaczego nie!?

(pizza-hamburger, Nowy Jork)

(pizza hot-dog, Chicago)

(pizza-sushi, Pekin)

(pizza-yoda, Naboo)

Współcześnie pizza pojawia się nie tylko na naszych talerzach, ale odznacza swoją obecność w otaczającym nas świecie. Motyw pizzy jest niezwykle uniwersalny; pizzę chcemy nie tylko jeść, chcemy ją oglądać, a nawet ubierać:

Prawdziwy miłośnik włoskiego placka z pewnością nie pogardzi owym anturażem we własnej sypialni:

Komu pizzy mało?

Ostatecznie pizza trafiła nawet tutaj:

Placki podobne do dzisiejszej pizzy jedli już starożytni Egipcjanie i Rzymianie, ale jej wersja klasyczna powstała na południu Włoch. W danych czasach żywili się nią ubodzy mieszkańcy okolic Neapolu. Dopiero za sprawą odkryć Kolumba i przywiezionych z Ameryki pomidorów pizza zaczęła robić karierę także wśród wyższych warstw. Najbardziej znaczącą datą w jej historii jest rok 1899, kiedy królowa Małgorzata Sabaudzka wyraziła chęć spróbowania pizzy neapolitańskiego mistrza Raffaele Esposito. Przygotował on na jej cześć specjalną pizzę w kolorach włoskiej flagi: zielona bazylia, czerwone pomidory i biała mozzarella (to on po raz pierwszy użył tego sera do pizzy). Dzieło nazwał margherita (Małgorzata) i do dziś tak nazywa się najbardziej klasyczna pizza. Choć rodzajów pizzy jest wiele i każdy region Włoch w jakimś się specjalizuje (np. najlepsząquattro stagioni zjemy w Lazio, a frutti di mare – w Puglii), to wynalazki w rodzaju pizzy z ananasem nie mają z Włochami nic wspólnego.